Prowincja Chrystusa Króla

Wyższe Seminarium Duchowne

Zarząd Generalny SAC

Zjednoczenie

Prowincja Zwiastowania Pańskiego

Instytut Pallottiego

Artykuł 3: Prawo głosu czynnego i biernego

271.

Współodpowiedzialność

Przynależność do wspólnoty wymaga od wszystkich członków wielkodusznego oddania się jej życiu i działalności oraz przyjęcia z pełną odpowiedzialnością powierzonych sobie zadań.

Zgodnie z naszym prawem wszyscy powinni brać udział w wyborach i w podejmowaniu decyzji przez wspólnotę.

272.

Głos czynny

Wszystkim członkom po wiecznej konsekracji przysługuje prawo głosu decydującego w wyborach odnośnej Rady Prowincjalnej.

Mają oni również prawo i obowiązek uczestniczenia, z głosem decydującym, w zebraniu wspólnoty miejscowej, a także w zebraniach wyższych, jeżeli zostaną wybrani lub też jeżeli przysługuje im udział z urzędu albo innego tytułu, zgodnie z naszym prawodawstwem.

273.

Głos doradczy

Członkowie po wiecznej konsekracji biorą udział, z prawem głosu doradczego, w zebraniach wspólnot miejscowych.

Powinno się ponadto zasięgać opinii odnośnych członków przy ustanawianiu rad we wspólnotach miejscowych i przy wyborze delegata Przełożonego Prowincjalnego.

Ustalenie sposobu takich konsultacji należy do kompetencji Rady Prowincjalnej.

274.

Głos bierny

Członkowie po wiecznej konsekracji mogą być wybierani bądź też wyznaczani na wszystkie urzędy Stowarzyszenia, z zachowaniem postanowień nrów: 63, 64, 162, 277.

275.

Prawa członków w innej prowincji

Członkowie po wiecznej konsekracji, przeniesieni do pracy w innej prowincji lub regii, mają prawo wyborcze czynne i bierne w prowincji czy regii, w której pracują, bądź też w prowincji macierzystej, byleby korzystali z prawa w jednej tylko prowincji czy regii, zgodnie z umową zawartą przez właściwych przełożonych.

276.

Prawo profesów czasowych

Członkowie po konsekracji czasowej uczestniczą w zebraniach doradczych wspólnoty miejscowej, zgodnie z zasadą wyrażoną w nrze 389.

Ich dostęp do niższych urzędów w Stowarzyszeniu określą Statuty Prowincjalne.

277.

Ograniczenie praw w przypadkach wyjątkowych

Członek po konsekracji wiecznej, który dla ważnych osobistych powodów otrzymuje pozwolenie na przebywanie poza Stowarzyszeniem, jednocześnie zrzeka się urzędów sprawowanych w Stowarzyszeniu lub z ramienia Stowarzyszenia.

Takiego pozwolenia może, za zgodą swych radców, udzielić na jeden rok Przełożony Generalny; jeśli te same powody będą trwać dłużej, pozwolenie może być ponowione na rok drugi i trzeci. Na okres przekraczający trzy lata pozwolenia może udzielić tylko Stolica Apostolska.

Przełożony Generalny, za zgodą swych radców, może prosić Stolicę Apostolską, aby dla ważnych przyczyn nałożono na członka obowiązek przebywania poza Stowarzyszeniem.

W okresie przebywania poza Stowarzyszeniem członek traci wyborcze prawo czynne i bierne, lecz zachowuje prawo do materialnej i duchowej pomocy, stosownie do norm ustalonych przez Radę Prowincjalną. Pozostaje też pod opieką Przełożonego Prowincjalnego i jest od niego zależny, a jeśli chodzi o duchownego, zależny jest również od ordynariusza miejsca pobytu.

278.

Podanie o dyspensę

Członek, który chce wystąpić ze Stowarzyszenia w czasie trwania więzów konsekracji, niech omawia swoje trudności i wątpliwości z przełożonymi oraz z osobami, do których ma zaufanie.

Jeżeli dojdzie do przekonania, że nie może pozostać w Stowarzyszeniu, niech zgodnie z przepisem nru 160 złoży podanie o dyspensę. Podanie powinno być przesłane do Przełożonego Prowincjalnego, który przekaże je Przełożonemu Generalnemu wraz z opinią Rady Prowincjalnej.

279.

Przywrócenie praw

Członek, który uzyskawszy zgodę na szukanie życzliwego biskupa, odwoła na piśmie swe podanie, odzyskuje zawieszone uprawnienia w momencie, gdy wyższy przełożony potwierdzi pisemnie otrzymanie jego nowej decyzji.

280.

Pomoc dla występujących

W duchu przepisu zawartego w nrze 167 Rada Prowincjalna określi ewentualne wsparcie dla członków, którzy wystąpili ze Stowarzyszenia lub zostali z niego wydaleni.